aż dziwne, że po tylu dniach słoty 

zrobiło się nagle sucho i słonecznie. 

Wiatr podnosił z ziemi opadłe liście, 

umierała jesień...

Hłasko.Sonata Marymoncka

gdziekolwiek jestem

tam ty jesteś

tak jesteśmy

jak milczenie 

po tej pieśni

jak dwa jabłka

na czereśni..

strach już połykał wróble

tej nocy wyszedłem nad suchego przestwór oceanu
pełne łez były moje młode oczy

Stachura. Po ogrodzie niech hula szarańcza.

A zmierzch to straszna i ważna pora dnia.

Wszystko przygasa i zachodzi na siebie. Po korytarzu

przechadza się aksamitnymi kroczkami rudy kot

i czasem muszę krzyczeć.

Bułhakow. Czerwona korona.

Jak statki po wełnę i cynamon

wszystko jest prawidłowe chyba

Wybacz moją niepewność..

miałem odwagę nie oszaleć od tego wszystkiego, co w tej mojej

zbyt głośnej samotności widziałem

i ciałem oraz duszą osobiście zaznałem

i przeżyłem..

Hrabal.Zbyt głośna samotność.